Έχουμε πολλά κοινά με τους λύκους. Αν καταλάβουμε τις ομοιότητες μας, θα είμαστε λιγότερο παραδεδομένοι στον φόβο, στο μίσος, και στο κυνήγι αυτού του όμορφου ζώου.
Εμπειρογνώμονες σήμερα εκτιμούν ότι δύο εκατομμύρια λύκοι ζούσαν στην Βόρεια Αμερική, όταν τα πρώτα πλοία των αποίκων αγκυροβόλησαν εκεί.
Όπως και οι άνθρωποι, οι λύκοι ζουν σε οικογένειες, αναπτύσσονται κατ’ αυτόν τον τρόπο σε αριθμό και δυναμώνουν. Τα μέλη της κάθε υγιούς οικογένειας, όπως και στον άνθρωπο έτσι και στον λύκο, έχουν κοινωνικούς ρόλους και ιεραρχία. Όπως και οι άνθρωποι γονείς, το ζευγάρι άλφα λαμβάνει αποφάσεις και διοικεί την αγέλη. Άλλα μέλη συμβάλλουν στην επιβίωσή της και στην φροντίδα των νεογνών.
Οι λύκοι έχουν πλήρη συναισθηματική ζωή: παίζουν, εκφράζουν την αγάπη και την ευγνωμοσύνη, διδάσκουν και πειθαρχούν τους νέους και θρηνούν τους νεκρούς τους. Όπως και οι άνθρωποι, οι λύκοι έχουν διαφορετικές προσωπικότητες: κάποιοι είναι ηγέτες, άλλοι είναι εραστές, άλλοι μοναχικοί.
Οι λύκοι επικοινωνούν με σημάδια οσμών, με τη φωνή τους, τη στάση του σώματός τους και τις εκφράσεις του προσώπου τους. Εκφράζουν χαρά, κυριαρχία, υποβολή, επιθετικότητα ή φόβο. Στον άνθρωπο αυτό ονομάζεται μη-λεκτική επικοινωνία.
Οι λύκοι είναι κυνηγοί και εξερευνητές, όπως οι άνθρωποι. Έχουν συγκρούσεις μεταξύ τους. Ελέγχουν και διαμορφώνουν τον ζωτικό τους χώρο. Θέλουμε και οι δύο εδαφική κυριαρχία για την ασφάλειά μας. Οι λύκοι ουρλιάζουν και σημαδεύουν με τις οσμές το έδαφός τους. Εμείς υψώνουμε φράχτες και σχεδιάζουμε γραμμές στους χάρτες. Και οι δυο αγωνιζόμαστε για τον ζωτικό μας χώρο. Οι αψιμαχίες είναι η πιο συχνή φυσική αιτία θανάτου λύκων. Κατά παρόμοιο τρόπο, οι άνθρωποι αλληλοσκοτώνονται στους πολέμους.
Είμαστε τόσο πολύ σαν τους λύκους, που έγιναν οι δάσκαλοί μας. Οι πρώτοι άνθρωποι αγάπησαν τον λύκο και έμαθαν να συμβιώνουν με αυτόν ως νομάδες. Τον σεβάστηκαν και του έδωσαν τροφή και ζεστασιά. Οι επιστήμονες πιστεύουν σήμερα ότι οι άνθρωποι βελτίωσαν τις δεξιότητές τους στο κυνήγι μελετώντας τους λύκους. Είναι πιθανό επίσης ότι ανέπτυξαν κοινωνικές δομές παρακολουθώντας τις αγέλες των λύκων.
Λύκοι και άνθρωποι έχουν τόσα πολλά κοινά που είμαστε, στην πραγματικότητα, ανταγωνιστικά είδη. Ο ανταγωνισμός όμως και η έλλειψη σεβασμού, έδωσε ώθηση στους ανθρώπους να ξεκινήσουν έναν μονομερή, εξοντωτικό πόλεμο εναντίον των λύκων, χρησιμοποιώντας ένα θανάσιμο οπλοστάσιο συμπεριλαμβανομένων βιολογικών και χημικών όπλων. Έχουμε τη δυνατότητα να εξολοθρεύσουμε όλους τους λύκους. Και το κάνουμε σήμερα.
Μα οι λύκοι μπορούν ακόμα, να μας διδάξουν έναν καλύτερο τρόπο. Σκεφθείτε πως μεταχειρίζονται τον ανταγωνιστή τους, το κογιότ. Όταν μία αγέλη λύκων σκοτώνει ένα ζαρκάδι, κάθε μέλος τρώει όσο μπορεί και στη συνέχεια απομακρύνονται από το ψοφήμι, για ύπνο. Όσο οι λύκοι κοιμούνται, κάποιο κογιότ μπορεί να αρπάξει την ευκαιρία να προσεγγίσει. Οι λύκοι δεν θα ενδιαφερθούν όμως να το κυνηγήσουν ή να το σκοτώσουν. Αν το σκοτώσουν, δεν πρόκειται να το φάνε. Όσο υπάρχει τροφή, δεν τους ενοχλούν τα ανταγωνιστικά κυνοειδή και έτσι συνυπάρχουν όλοι, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Καμιά φορά αρκετά απρόσεκτα κογιότ χάνουν τη ζωή τους, αλλά επιβιώνουν όλοι με ισορροπία.
Rick Lamplugh (We’re Too Similar To Wolves To Be Afraid Of Them)
Συγγραφέας του βιβλίου: “In the Temple of Wolves: A Winter’s Immersion in Wild Yellowstone.”