 |
| Άγγελος Όρθιος Μέσα στον Ήλιο (1846). Πίνακας του Άγγλου ζωγράφου Τζόζεφ Μάλορντ Γουίλιαμ Τέρνερ. |
Ο κόσμος είναι το αποτέλεσμα των ιστορικών συγκρούσεων των αντιθετικών δυνάμεων της ανθρωπότητας. Έθνη και φυλές, πολιτικές και οικονομικές θεωρίες, θρησκείες και ιδεολογίες αντιμάχονται στο διηνεκές για τον έλεγχο του ορίζοντα των ιδεών. Με το πέρασμα του χρόνου, αναπόφευκτα οι απόψεις των νικητών παγιώνονται σε μια νέα δογματική τάξη πραγμάτων, που παρά την επιφανειακή ελευθερία δεν ανέχεται αμφισβήτηση της πυρηνικής της δομής.
Το κέντρο εξουσίας του σύγχρονου κόσμου δεν διαφέρει από όσα προηγήθηκαν παρά μόνον ως προς την τεράστια δύναμη των μέσων επιβολής που διαθέτει για την αναπαραγωγή των ιδεών του. Χρησιμοποιώντας καταχρηστικά τα κύρια όργανα προπαγάνδας που ελέγχει, δηλαδή το υποχρεωτικό εκπαιδευτικό σύστημα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καλλιεργεί την γενική εντύπωση πως η επικρατούσα αντίληψη ζωής είναι η μόνη δυνατή και διαπλάθει κατά βούληση την ορθότητα των βασικών εννοιών.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, νομοθεσία, θεσμοί, κοινωνικές συμβάσεις και ηθικές επιταγές δημιουργούν την ψευδαίσθηση μιας έγκυρης και φαινομενικά ακαταμάχητης τάξης πραγμάτων η οποία εκφράζει την συλλογική συνείδηση και τα τυπικά χαρακτηριστικά της λαϊκής κουλτούρας. Με αυτόν τον τρόπο και παρά την οικονομικοταξική διάρθρωση της κοινωνίας, συντηρείται μια αδιόρατη πολιτισμική ενότητα που διαπερνά υποδόρια και δίχως διάκριση όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Η αλήθεια όμως είναι πως οι άνθρωποι της φυλής μας κάποτε πίστευαν σε διαφορετικά κοσμοείδωλα, σκέφτονταν αλλοιώς, είχαν διαφορετική ηθική και θρησκεία, πολιτικές ιδέες και πολίτευμα, νόμους του κράτους και άγραφους νόμους αξιοπρέπειας και τιμής. Στις κοινωνίες του παρελθόντος, θεωρίες που σήμερα φαντάζουν προφανείς και συνηθισμένες, αντιμετωπίζονταν σαν περίεργες και εκκεντρικές. Κατά συνέπεια, για εμάς που προσδοκούμε το παρελθόν μέσα στο μέλλον, η επανεύρεση των βασικών εννοιών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επαναφορά του εκτροχιασμένου κόσμου μας στο βασικό ρεύμα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.
Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που παραμένουν διαφορετικοί και εξακολουθούν να αναρωτιούνται για την αλήθεια του κόσμου, που αναζητούν την ωραιότερη λύση στο αίνιγμα της ζωής όντας σε διαρκή σύγκρουση με τον χρόνο και τον θάνατο. Η μεγαλύτερη απειλή γι’ αυτήν την επίλυση είναι το σύγχρονο δόγμα του ισοπεδωτισμού. Οι κατεστημένες δυνάμεις του δεν αντιμετωπίζονται με την πολιτική δράση. Αυτό που πρέπει να προηγηθεί είναι η αποκαθήλωσή του στο πολιτιστικό υποσυνείδητο, στην Αισθητική και στη Μεταφυσική των λαών.
Ενάντια στην καταθλιπτική προοπτική καθολικής ομογενοποίησης της ανθρωπότητας οφείλουμε να αντιπαρατάξουμε την διαφοροποίηση, την ετερογένεια και την ποικιλία του κόσμου ως το κεντρικό σημείο επαναδιεκδίκησης του ορίζοντα των ιδεών.
Το κέντρο εξουσίας του σύγχρονου κόσμου δεν διαφέρει από όσα προηγήθηκαν παρά μόνον ως προς την τεράστια δύναμη των μέσων επιβολής που διαθέτει για την αναπαραγωγή των ιδεών του. Χρησιμοποιώντας καταχρηστικά τα κύρια όργανα προπαγάνδας που ελέγχει, δηλαδή το υποχρεωτικό εκπαιδευτικό σύστημα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καλλιεργεί την γενική εντύπωση πως η επικρατούσα αντίληψη ζωής είναι η μόνη δυνατή και διαπλάθει κατά βούληση την ορθότητα των βασικών εννοιών.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, νομοθεσία, θεσμοί, κοινωνικές συμβάσεις και ηθικές επιταγές δημιουργούν την ψευδαίσθηση μιας έγκυρης και φαινομενικά ακαταμάχητης τάξης πραγμάτων η οποία εκφράζει την συλλογική συνείδηση και τα τυπικά χαρακτηριστικά της λαϊκής κουλτούρας. Με αυτόν τον τρόπο και παρά την οικονομικοταξική διάρθρωση της κοινωνίας, συντηρείται μια αδιόρατη πολιτισμική ενότητα που διαπερνά υποδόρια και δίχως διάκριση όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Η αλήθεια όμως είναι πως οι άνθρωποι της φυλής μας κάποτε πίστευαν σε διαφορετικά κοσμοείδωλα, σκέφτονταν αλλοιώς, είχαν διαφορετική ηθική και θρησκεία, πολιτικές ιδέες και πολίτευμα, νόμους του κράτους και άγραφους νόμους αξιοπρέπειας και τιμής. Στις κοινωνίες του παρελθόντος, θεωρίες που σήμερα φαντάζουν προφανείς και συνηθισμένες, αντιμετωπίζονταν σαν περίεργες και εκκεντρικές. Κατά συνέπεια, για εμάς που προσδοκούμε το παρελθόν μέσα στο μέλλον, η επανεύρεση των βασικών εννοιών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επαναφορά του εκτροχιασμένου κόσμου μας στο βασικό ρεύμα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.
Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που παραμένουν διαφορετικοί και εξακολουθούν να αναρωτιούνται για την αλήθεια του κόσμου, που αναζητούν την ωραιότερη λύση στο αίνιγμα της ζωής όντας σε διαρκή σύγκρουση με τον χρόνο και τον θάνατο. Η μεγαλύτερη απειλή γι’ αυτήν την επίλυση είναι το σύγχρονο δόγμα του ισοπεδωτισμού. Οι κατεστημένες δυνάμεις του δεν αντιμετωπίζονται με την πολιτική δράση. Αυτό που πρέπει να προηγηθεί είναι η αποκαθήλωσή του στο πολιτιστικό υποσυνείδητο, στην Αισθητική και στη Μεταφυσική των λαών.
Ενάντια στην καταθλιπτική προοπτική καθολικής ομογενοποίησης της ανθρωπότητας οφείλουμε να αντιπαρατάξουμε την διαφοροποίηση, την ετερογένεια και την ποικιλία του κόσμου ως το κεντρικό σημείο επαναδιεκδίκησης του ορίζοντα των ιδεών.
Πηγή: sunwarflag.blogspot.gr