Επειδή ίσως να έχετε ξεχαστεί από την τελευταία φορά που το Ισραήλ ξεκίνησε κάποιον πόλεμο (πριν μερικούς μήνες δηλαδή) πάμε να θυμηθούμε και πάλι τους βασικούς ΚΑΝΟΝΕΣ, τώρα που το Ιράν είναι στο στόχαστρο.

– από την Άτρακτο t.me/atraktos_gr –

ΚΑΝΟΝΑΣ 1: Το Ισραήλ δεν είναι ποτέ ο επιτιθέμενος. Αν το Ισραήλ επιτεθεί σε κάποιον, είναι είτε απάντηση σε μια επιθετικότητα που συνέβη στο παρελθόν, είτε προληπτική επίθεση για την αποτροπή μιας επικείμενης επιθετικότητας στο μέλλον.

ΚΑΝΟΝΑΣ 2: Η ιστορία ξεκινά αυτόματα από την ημερομηνία της τελευταίας πράξης επιθετικότητας εναντίον του Ισραήλ. Αν κάποιος επιτεθεί στο Ισραήλ, ήταν εντελώς απρόκλητη η επίθεση, επειδή τίποτα δεν συνέβη πριν από την όποια επίθεση στο Ισραήλ.

ΚΑΝΟΝΑΣ 3: Οτιδήποτε κακό κάνει το Ισραήλ δικαιολογείται από τον Κανόνα 2. Αυτό ισχύει ακόμα κι αν κάνει πράγματα που θα θεωρούνταν εντελώς αδικαιολόγητα αν γίνονταν από ένα έθνος όπως η Ρωσία ή η Κίνα.

ΚΑΝΟΝΑΣ 4: Μόνο το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί και κανείς άλλος.

ΚΑΝΟΝΑΣ 5: Το Ισραήλ δεν βομβαρδίζει ποτέ αμάχους, βομβαρδίζει μόνο Κακούς. Αν σκοτώνονται τρομακτικοί αριθμοί αμάχων, είναι επειδή ήταν στην πραγματικότητα Κακοί, ή επειδή τους σκότωσαν Κακοί, ή επειδή ένας Κακός ήταν πολύ κοντά τους. Αν κανένας από αυτούς τους λόγους δεν ισχύει, τότε για κάποιον άλλο μυστηριώδη λόγο που περιμένουμε ακόμα να διερευνήσει ο Ισραηλινός Στρατός.

ΚΑΝΟΝΑΣ 6: Η κριτική σε οτιδήποτε κάνει το Ισραήλ σημαίνει ότι μισείς τον εβραϊκό λαό. Δεν υπάρχει κανένας άλλος πιθανός λόγος για να αντιταχθεί κανείς σε πράξεις μαζικής στρατιωτικής σφαγής εκτός από ένα κοχλάζον, εμμονικό μίσος για μια μικρή Αβρααμική πίστη.

ΚΑΝΟΝΑΣ 7: Τίποτα από όσα κάνει το Ισραήλ δεν είναι ποτέ τόσο κακό όσο οι φθονερές κριτικές που περιγράφονται στον Κανόνα 6. Η κριτική για τις ενέργειες του Ισραήλ είναι πάντα χειρότερη από τις ίδιες τις ενέργειες του Ισραήλ, επειδή αυτοί οι επικριτές μισούν τους Εβραίους και επιθυμούν να διαπράξουν ένα ακόμη Ολοκαύτωμα. Η αποτροπή αυτού πρέπει να συγκεντρώνει το 100% της πολιτικής μας ενέργειας και προσοχής.

ΚΑΝΟΝΑΣ 8: Οι Ισραηλινοί είναι πάντα μόνο τα θύματα και ποτέ οι θύτες. Αν οι Ισραηλινοί σκοτώνουν Ιρανούς, είναι επειδή οι Ιρανοί μισούν τους Εβραίους. Αν οι Ιρανοί σκοτώνουν Ισραηλινούς, είναι επειδή οι Ιρανοί μισούν τους Εβραίους. Το Ισραήλ είναι ένα αθώο μικρό αρνάκι που θέλει απλώς να κοιτάει τη δουλειά του και να έχει την ησυχία του.

ΚΑΝΟΝΑΣ 9: Το γεγονός ότι το Ισραήλ βρίσκεται κυριολεκτικά πάντα σε κατάσταση πολέμου με τους γείτονές του και με εκτοπισμένους αυτόχθονες πληθυσμούς πρέπει να ερμηνεύεται ως απόδειξη ότι ο Κανόνας 8 ισχύει, αντί για απόδειξη ότι ο Κανόνας 8 είναι γελοία ανοησία.

ΚΑΝΟΝΑΣ 10: Οι ζωές των ανθρώπων στα μουσουλμανικά έθνη είναι πολύ, πολύ λιγότερο σημαντικές για εμάς από τις ζωές των δυτικών ή τις ζωές των Ισραηλινών. Κανείς δεν επιτρέπεται να σκεφτεί πολύ σοβαρά γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό.

ΚΑΝΟΝΑΣ 11: Τα μέσα ενημέρωσης λένε πάντα την αλήθεια για το Ισραήλ και τις διάφορες συγκρούσεις του. Αν αμφιβάλλετε γι’ αυτό, τότε πιθανότατα παραβιάζετε τον Κανόνα 6.

ΚΑΝΟΝΑΣ 12: Οι αβάσιμοι ισχυρισμοί που απεικονίζουν τους εχθρούς του Ισραήλ με αρνητικό τρόπο μπορούν να αναφερθούν ως αληθινά γεγονότα, χωρίς κανέναν έλεγχο αλήθειας ή επιφυλάξεις, ενώ τα εκτενώς τεκμηριωμένα αρχεία ισραηλινής εγκληματικότητας πρέπει να αναφέρονται με ακραίο σκεπτικισμό και αμφίβολους όρους όπως: «…ισχυρίζεται το Ιράν», «…λέει η Χεζμπολάχ» ή «…σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας που διοικείται από τη Χαμάς». Αυτό είναι σημαντικό να γίνει γιατί διαφορετικά μπορεί να κατηγορηθείτε ότι είστε προπαγανδιστής.

ΚΑΝΟΝΑΣ 13: Το Ισραήλ πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει στην τρέχουσα μορφή του, ανεξάρτητα από το κόστος ή το πόσοι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν. Δεν υπάρχει λόγος να παρουσιάσετε λογικά ή ηθικά τεκμηριωμένους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό. Εάν το αμφισβητήσετε αυτό, τότε πιθανότατα παραβιάζετε τον Κανόνα 6.

ΚΑΝΟΝΑΣ 14: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει πει ποτέ ψέματα για τίποτα και βρίσκεται πάντα στη σωστή πλευρά σε κάθε σύγκρουση.

ΚΑΝΟΝΑΣ 15: Το Ισραήλ είναι το τελευταίο προπύργιο της ελευθερίας και της δημοκρατίας στη Μέση Ανατολή και ως εκ τούτου πρέπει να το υπερασπιστούμε, ανεξάρτητα από το πόσους δημοσιογράφους πρέπει να δολοφονήσει, ανεξάρτητα από το πόσα δημοσιογραφικά ιδρύματα πρέπει να κλείσει, ανεξάρτητα από το πόσες διαμαρτυρίες πρέπει να διαλύσουν οι υποστηρικτές του, ανεξάρτητα από το πόση ελευθερία του λόγου πρέπει να εξαλείψει, ανεξάρτητα από το πόσα πολιτικά δικαιώματα πρέπει να σβήσουν οι δυτικοί υποστηρικτές του και ανεξάρτητα από το πόσες εκλογές πρέπει να αγοράσουν οι λομπίστες του.