Ο Ρένος Αποστολίδης για τους νεοέλληνες και την ανάγκη διαμόρφωσης, σχεδόν 20 χρόνια πριν…
«Πρώτον δεν τους δώσαμε τα φώτα, διότι ο πληθυντικός αυτός στο πρώτο πληθυντικό, μας ταυτίζει με τους αρχαίους, και εμείς δεν είμεθα οι αρχαίοι και μακάρι να ήμασταν. Αυτοί πήραν τα φωτά από αυτούς ενώ εμείς δεν τα πήραμε. Τώρα αν ήμασταν εξηγημένοι που δεν τα πήραμε, ήμασταν δούλοι 2000 χρόνια, ήμασταν φτωχοί και πεινασμένοι, αυτό είναι άλλο θέμα… ΔΕΝ ΤΑ ΠΗΡΑΜΕ!! Δεν τους τα δώσαμε, και πάψτε να φουσκώνετε! Και όχι μόνο δεν τους τα δώσαμε αλλά δεν τα πήραμε ούτε από αυτούς όταν ανέπτυξαν τα φώτα της αρχαίας Ελλάδας που πήρανε. Εμείς έχουμε καταργήσει και τ’ αρχαία σήμερα!
Λοιπόν. Να μην λέμε τρίχες.
Αλήθεια; Θέλουμε να παίξουμε ένα ρόλο στον κόσμο; θέλουμε να υπάρξουμε ανθρωπινά αληθινά και όχι γύφτικα; Δεν υπάρχει τρόπος να είστε ελεύθερος και άνθρωπος και συνείδηση, αμόρφωτοι και ακαλλιέργητοι. Εμείς όμως τό ‘χουμε ρίξει στις μάσες ξάπλες φούμες. Χτίστε και κλέψτε. Ζήτω οι εργολάβοι. Λοιπόν. Ή αλλάζουμε αυτό και το κρατάμε αλήθεια με τα δόντια και παλεύοντας και δουλεύοντας με ποιότητα και με ουσία για δύο τουλάχιστον δεκαετίες ώσπου να βγάλουμε νέες γενεές ανθρώπων νέων, οι οποίοι να μην είναι αμόρφωτοι, να μην είναι λοιπόν μη ελεύθεροι, να μην είναι λοιπόν χωρίς συνείδηση, να μην διαδηλώνουν για τα σκυλάδικα, να μην κάνουν καταλήψεις Ακροπόλεως και σχολείων. Ή κάνουμε αυτό 20 χρόνια ή δεν πρόκειται, όχι η Ευρώπη να μας λογαριάσει αλλά ούτε η Κίνα ούτε η Αλβανία ούτε η εσχάτη των εσχάτων και καλά θα κάνει!
Ευκαιρία είναι όταν τρώμε ένα χαστούκι να ειδοποιήσουμε αυτόν τον λαό, όχι με τέτοια που κάνει η πολιτική… δεν βγήκε τίποτα με την πολιτική, ορίστε. Όλα τα μεταπολεμικά χρόνια. Ολοένα κάτω πάμε. Όχι με τέτοια… Να τον κάνουμε το λαό να νιώσει το χαστούκι, να συνειδητοποιήσει ότι έτσι θα πάει, να περιμένει και χειρότερα, εάν δεν αλλάξει ριζικά, εάν δεν πνευματικοποιηθεί, ΜΟΡΦΩΘΕΙ, εκτιμήσει τα άξια, όχι τις τρίχες, όχι τις επιφάνειες. Η πολιτική έχει συμφέρον να δουλεύει με τις επιφάνειες. Αυτά καλλιεργεί. Εγώ πολιτική δεν κάνω. Με αηδιάζουν αυτά.
Δεν ξυπνάει ο λαός μας, και να πάψει να αυτοσυγχωριέται ότι του φταίνε οι από πάνω και οι πολιτικοί του. Πρώτον γιατί τους βγάζει αυτός, δεύτερον γιατί είναι από το βάθος της καρδιάς του βγαλμένοι, είναι όμοιοί του απολύτως και είναι όμοιός τους. Και να μην αυτοσυγχωριέται και να λέει ότι φταίνε αυτοί, γιατί φταίει αυτός πρώτος. Αλλά έχει και το όπλο στα χέρια. Μπορεί παρά το τι κάνουν αυτοί που το συμφέρον τους είναι να κάνουν επάνω στην επιφάνεια και σε σύμπραξη με το ξένο πάντοτε, να κάνει αυτός το δικό του αν αλήθεια θέλει να υπάρξει. Αλλά δεν μπορεί να υπάρξει με σκυλάδικα, δεν μπορεί να υπάρξει με τέτοια, με σούζες στους δρόμους, με καταλήψεις σχολείων όχι, με καταργημένη τη γλώσσα του όχι. Με καταργημένη την ψυχή του όχι. Θα την βρει την ψυχή του; Μόνο τότε θα καταφέρει σε μία – δύο δεκαετίες κι αν σταθερά τη βρει, να τον υπολογίζουν οι ξένοι.
Με πιάνει μένος και αλλεργία όταν μου σερβίρεται πολιτική εν ονόματι πνεύματος δήθεν.»
Ρένος Αποστολίδης
Και μία σημείωση λοιπόν: Αυτό που με μεγάλη επιμονή υποστηρίζουμε, κάποιοι γέρασαν για να το αντιληφθούν από εμπειρία, ενώ κάποιοι άλλοι ακόμη χειρότερα, επιμένουν να θέλουν να γεράσουν κι αυτοί μέχρι να το καταλάβουν, αντί να ακολουθήσουν ΣΗΜΕΡΑ τον δρόμο που δείχνουμε.