Αυτή είναι μία “παιδική”ταινία με κούκλες του 1982, από τον μεγάλο Jim Henson. Το καταλαβαίνει κανείς αμέσως. Αν και με κούκλες κλασσικά για τον Henson -αλλά και μην ξεχνάμε ότι τότε δεν υπήρχε η ψηφιακή τεχνολογία- η ταινία διατηρεί την μοναδική γοητεία των ταινιών του Jim Henson και έχει και πολύ εντυπωσιακή σκηνοθετική δουλειά. Προηγείται του “Labyrinth” με τον David Bowie. Έχει επιρροές από Άρχοντα των δαχτυλιδιών, Πόλεμο των Άστρων, από την ιρλανδέζικη και κέλτικη παράδοση, από την μυθολογία των προϊστορικών ανθρωποτήτων, από μεταφυσική και μαγεία, ενώ οι συμβολισμοί και τα μηνύματά της, την κατατάσσουν στις πιο προχωρημένες δουλειές του εσωτερικού – μυθικού κινηματογράφου για την εποχή της. Τα σχέδια των όντων είναι πάρα πολύ επεξεργασμένα και καθόλου τυχαία. Παρότι σήμερα φαντάζει cult, για την εποχή της πάντα, που δεν είχαν βγει αρκετές παρόμοιου μηνύματος ταινίες, ήταν πολύ “ψαγμένη” και δείχνει ότι ο Henson είχε… άλλο υπόβαθρο. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε κάποιον πλανήτη παρόμοιο της γης και σε κάποιο απώτατο παρελθόν, όπου η δύναμη του κακού κυριαρχεί και δύο νεαρά παιδιά, τελευταίοι επιζώντες της φυλής τους, αναλαμβάνουν την αποστολή των πολεμιστών του φωτός. Αξίζει να πούμε ότι αρχικά την ταινία δεν την είχε κάνει καθόλου για παιδιά. Αντιθέτως ήταν πολύ σκοτεινή και τρομακτική και η πρώτη της εκδοχή πήρε αρνητικές κριτικές από τις εταιρείες. Κατόπιν την ανασκεύασε τελείως σε αυτή την πιο παιδική εκδοχή, αν και ως μήνυμα απευθύνεται μάλλον σε ενήλικες.
Στην συνέχεια υπάρχει ολόκληρη στο YouTube.