Απόσπασμα από την πολιτιστική εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Λονδίνο από την Ουνεσκο με τίτλο: «Πειθώ, Επιρροή, Σαγήνη: η ισχύς του Πολιτισμού στη Διπλωματία».
Η σκέψη μου να πραγματοποιηθεί αυτή η πολιτιστική εκδήλωση με τίτλο «Πειθώ, Επιρροή, Σαγήνη: η ισχύς του Πολιτισμού στη Διπλωματία», στην καρδιά του Λονδίνου, στον ιερό καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας, πηγάζει από την βαθιά μου πεποίθηση ότι η Ελλάδα μπορεί να κομίσει ένα πανανθρώπινο και οικουμενικό μήνυμα υψίστης πολιτιστικής αξίας, όμοιο με εκείνο που οδήγησε τον μεσαιωνικό κόσμο στον αναγεννησιακό ουμανισμό δημιουργώντας έτσι τον συνολικό άνθρωπο, τον Homo Universalis. Η αιωνιότητα του ελληνικού πολιτισμού καθώς και η πεισματική του άρνηση να παραδοθεί στην φθορά και την βαρβαρότητα αποτελεί μέχρι και σήμερα το πεπρωμένο του ελληνικού λαού που του επιτρέπει να ατενίζει το μέλλον από το βάθος τριών χιλιάδων και πλέον χρόνων. Είμαι βαθιά πεπεισμένος πως η χώρα μου δεν πρέπει να αποποιηθεί το παρελθόν της. Γνωρίζοντας κανείς από που έρχεται γνωρίζει και το που θα φτάσει. Η Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει ρόλο μεγάλης δύναμης στο διεθνές γίγνεσθαι. Η πολιτιστική ιδιαιτερότητά, η αδιάκοπη και αδιάσπαστη ιστορική συνέχεια της καθώς και η γεωπολιτική της θέση αποτελούν ιδιαίτερο συγκριτικό πλεονέκτημα και την καθιστούν κόμβο επικοινωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της Χερσονήσου του Αίμου.
Γνωρίζω πως η χρονική συγκυρία δεν είναι ευνοϊκή για μεγαλόπνοες πολιτικές και ρομαντικά οράματα και πως όταν ο λαός μιας χώρας πεινά το όραμα θεωρείται σύμπτωμα και εξετάζεται από ιατρό. Δυστυχώς πολλοί συμπολίτες μας πιστεύουν ακόμα πως οι παραλήψεις και οι αστοχίες στην πολιτική είναι θέμα έλλειψης κονδυλίων. Εγώ αντιλέγω.Ήταν πάντοτε θέμα έλλειψης κριτηρίων.
Πρωτοβουλίες σαν και αυτή έχουν ως κύριο μέλημα και στόχο να εξωραΐσουν την εικόνα και τη φήμη της Ελλάδας στο εξωτερικό, να ενδυναμώσουν τις σχέσεις των δύο χωρών, να ενημερώσουν την κοινή γνώμη και να επανενεργοποιησούν τις ευαισθησίες, τα ευγενή ιδεώδη και τις αξίες που διαπερνούσαν κάποτε τον λαό μας. Αξίες οι οποίες σήμερα υποβαθμίστηκαν από τις εταιρίες και τους οίκους αξιολόγησης και αντικαταστάθηκαν από το νέο ιδεώδες του ληστρικού κέρδους και του υλικού ευδαιμονισμού. Η Ελλάδα είναι χώρα αναγεννησιακή, προορισμένη να αφυπνίσει τον κόσμο από το έρεβος του αμοραλισμού, του ωφελιμισμού και του οπορτουνισμού και να εξυγιάνει πνευματικά την κοινωνία μας από το νέο ιδεώδες της άκρατης και ίσως άκριτης εμμονής στον ηδονοθηρικό καταναλωτισμό που έχει συντελέσει στην αποσύνθεση της κοινωνικής συνοχής και έχει συμβάλει στην απαξίωση της ανθρώπινης υπόστασης.
Ο κεντρικός άξονας της ομιλίας μου περιστράφηκε γύρω από τους θεματικούς άξονες της ήπιας ισχύoς και του διεθνούς βεληνεκούς που διαθέτει η Ελληνική γλώσσα, της οικουμενικότητας του Ελληνικού πολιτισμού, της δυναμικής των ελληνικών τεχνών και των γραμμάτων. Πεποίθηση μου είναι πως η Ελλάδα χάριν της πολιτιστικής της ιδιαιτερότητας αλλά και της γεωπολιτικής της θέσης μπορεί να επιτύχει μια ήπια πολιτιστική διείσδυση στη ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης .
Προκειμένου να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι πρωτεύουσα ανάγκη και ύψιστη προτεραιότητα αυτού του σχεδίου αποτέλεσε η δημιουργία μιας σχέσης οικειότητας και συναισθηματικής εγγύτητας μεταξύ των δύο χωρών. Ως εκ τούτου για την επίτευξη αυτού του σκοπού απευθύνθηκα στον όμιλο για την UNESCO Τ.Λ.Ε.Ε., το πρώτο διεθνές Forum για την άσκηση πολυμερούς πολιτιστικής διπλωματίας, και κατόπιν παροτρύνσεως των πατέρων της εκκλησίας της Αγίας Σοφίας πρότεινα προς βράβευση στην πρόεδρο του ομίλου κα Δέσποινα Διακοβασίλη τον Βρετανό διανοούμενο και φιλέλληνα Λόρδο Όουεν αλλά και του καθηγητή κου Νίκανδρου Μπούρα και του Άρχοντα Διδασκάλου του οικουμενικού Πατριαρχείου κου Χάρη Μεττή για την προσφορά τους στον ελληνικό πολιτισμό, τις τέχνες και τα γράμματα.. Την βραδιά άνοιξε ο εξοχότατος πρέσβης της Ελλάδας στην Μεγάλη Βρετανία ερίτιμος κος Κωνσταντίνος Μπίκας. Τέλος, στην εκδήλωση συμπεριλήφθησαν ύμνοι από την χορωδία του ιερού καθεδρικού ναού της Αγίας Σοφίας αλλά και μελωδίες από το κουαρτέτο εγχόρδων «Zacharias Quartet» με ειδικό αφιέρωμα στον Σκαλκώτα.