“Χρειάζεται να προσθέσω ότι στην Καινή Διαθήκη υπάρχει μόνο μια μορφή που πρέπει να σεβόμαστε; O Πιλάτος, ο Ρωμαίος κυβερνήτης. Να πάρει στα σοβαρά μια φιλονικία μεταξύ Εβραίων – γι’ αυτό το πράγμα δεν μπορούσε να πειστεί. Ένας Εβραίος περισσότερος ή λιγότερος – τι σημασία έχει; … H ευγενής περιφρόνηση ενός Ρωμαίου, μπροστά στον οποίο έγινε μια αναίσχυντη κατάχρηση της λέξης «αλήθεια», πλούτισε την Καινή Διαθήκη με τη μόνη λέξη που έχει αξία – μια λέξη που αποτελεί κριτική και εκμηδένιση της Καινής Διαθήκης: «τι είναι αλήθεια!»“
Φρειδερίκος Νίτσε
