Μια υπό εξαφάνιση ελληνική διάλεκτος στην Τουρκία

Μέχρι τους μεσαιωνικούς χρόνους, η περιοχή της Τραπεζούντας, στη Μαύρη Θάλασσα, βρισκόταν στο επίκεντρο του ελληνόφωνου κόσμου. Η γη του θρυλικού βασιλείου των Αμαζόνων, αποικίστηκε από τους Έλληνες τον 8ο και 7ο αιώνα π.Χ. και αποθανατίστηκε στην ελληνική μυθολογία ως η περιοχή από την οποία ο Ιάσονας και το πλήρωμά του των 50 Αργοναυτών, ξεκίνησαν το ταξίδι τους σε όλη τη Μαύρη Θάλασσα στην αναζήτησή τους για το χρυσόμαλλο δέρας. Παρά τις χιλιετίες και τις αλλαγές στην πολιτική και κοινωνική ιστορία της ευρύτερης περιοχής, σε αυτή την ορεινή και απομονωμένη βορειο-ανατολική γωνιά της Μικράς Ασίας, οι άνθρωποι εξακολουθούν σήμερα να μιλούν ελληνικά. Η μοναδικότητα αυτής της διαλέκτου -ονομάζεται Ρωμέικα εκεί- ανοίγει ένα συναρπαστικό παράθυρο για το γλωσσικό παρελθόν και το παρόν, όπως υποστηρίζει η Δρ Ιωάννα Σιταρίδου, λέκτορας στη Ρομαντική Φιλολογία στο Τμήμα Σύγχρονων και Μεσαιωνικών Γλωσσών και Διευθυντής Σπουδών στη Γλωσσολογία στο Queens’ College. Τα Ρωμέικα αποδεικνύονται ένα γλωσσικό χρυσωρυχείο για την έρευνα, λόγω του αναπάντεχου αριθμού αρχαϊκών χαρακτηριστικών που μοιράζονται με την Κοινή Ελληνική των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, η οποία ομιλείτω στην Μικρά Ασία από τον 4ο αιώνα π.Χ. έως τον 4ο αιώνα. μ.Χ. “Παρά το γεγονός ότι τα Ρωμέικα δύσκολα μπορούν να περιγραφούν ως κάτι άλλο παρά μια ακόμα ελληνική διάλεκτος”, εξηγεί η Δρ Σιταρίδου, “διατηρούν έναν εντυπωσιακό αριθμό γραμματικών χαρακτηριστικών που προσθέτουν μια αίσθηση αρχαίων ελληνικών, στη δομή της διαλέκτου – χαρακτηριστικά που έχουν εντελώς χαθεί από άλλες σύγχρονες ελληνικές ποικιλίες.”