Από τους διασημότερους αττικούς ρήτορες ήταν ο Ισοκράτης (436 – 338 π.Χ.), ο οποίος καταγόταν από τον δήμο Ερχιάς (σημερινά Σπάτα). Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Θεοδώρου, πλούσιου αυλοποιού (κατασκευαστή αυλών) και γι’ αυτό έλαβε άρτια μόρφωση πλησίον των σοφιστών της εποχής του, Προδίκου και Γοργίου.Μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου αναγκάστηκε να ασκήσει κατ’ αρχάς το επάγγελμα του λογογράφου, για να εξασφαλίζει τα προς το ζην. Νωρίς όμως εγκατέλειψε τους δικανικούς λόγους και επεδόθη στη συγγραφή επιδεικτικών και συμβουλευτικών λόγων, όπου ευδοκίμησε ιδιαιτέρως. Το 390 άνοιξε στην Αθήνα ρητορική σχολή, όπου δίδασκε και φιλοσοφία. Στην σχολή αυτή, η οποία έγινε γρήγορα γνωστή, φοίτησαν διάσημοι άνδρες της εποχής, όπως οι ρήτορες Ισαίος, Λυκούργος, Υπερείδης, Αισχίνης κ.α.
Λόγω της μεγάλης φήμης του συνεδέθη φιλικά με πολλούς εξέχοντες άνδρες, όπως ο Φίλιππος της Μακεδονίας, ο βασιλιάς της Κύπρου Ευαγόρας, ο Νικοκλής, ο Αρχίδαμος κ.α. Ο Ισοκράτης δεν ανεδείχθη στην πολιτική, αλλά ως πολιτικό ιδεώδες είχε την ένωση όλων των Ελλήνων για τη συντριβή των Περσών. Λόγω δε της εξασθένησης των πόλεων της νοτίου Ελλάδος, πίστευε ότι η συνένωση των Ελλήνων και η καταπολέμηση των βαρβάρων μπορούσε να γίνει μόνο υπό την Μακεδονική δυναστεία, πράγμα το οποίο συνέβη με τον Αλέξανδρο.
Οι αρχαίοι απέδιδαν στον Ισοκράτη 60 λόγους εκ των οποίων ως γνήσιοι αναγνωρίζονταν μόνο οι 25. Εξ αυτών διασώθηκαν 21 λόγοι και 9 επιστολές προς επιφανή πρόσωπα. Εκ των διασωθέντων λίγοι είναι δικανικοί, ενώ οι περισσότεροι είναι παραινετικοί και επιδεικτικοί. Εκ των επιδεικτικών, περίφημος είναι ο «Πανηγυρικός» στον οποίο εγκωμιάζει την πατρίδα του Αθήνα, και συμβουλεύει τους Έλληνες να ομονοήσουν για να πολεμήσουν ενωμένοι τους βαρβάρους εχθρούς. Εκ των παραινετικών, αξιομνημόνευτοι είναι οι «Προς Δημόνικον», «Προς Νικοκλέα», «Ευαγόρας» κ.α.