Οι πολεμιστές Ασάντι

Από τις άγνωστες περιπτώσεις που ο πανίσχυρος στρατός της Βρετανικής Αυτοκρατορίας συνετρίβη επανειλημμένως στην Αφρική, ήταν από τους θρυλικούς πολεμιστές Ασάντι. Είναι ο μοναδικός λαός στον κόσμο που κάνει δική του χαρακτηριστική χειραψία με το αριστερό χέρι. Το έθνος των Ασάντι, στην σημερινή Γκάνα, είχε έναν τόσο καλό στρατό που δεν μπορούσαν οι Βρετανοί να νικήσουν, παρά την στρατιωτική τους υπεροχή. Ο στρατός των Ασάντι, διατηρούσε οργάνωση και εκπαίδευση που παραπέμπει στην αρχαία Αίγυπτο. Οι δε νίκες τους εναντίον των Βρετανών οφείλονταν κατά πολύ στους Στρατηγούς του Αυτοκράτορα των Ασάντι, οι στρατηγικές των οποίων συναγωνίζονταν αυτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων Στρατηγών. Σύμφωνα με τις αναφορές των Βρετανών, τον 18ο αιώνα η δύναμη που μπορούσαν να παρατάξουν οι Ασάντι έφτανε και τους 100.000 άρτια εκπαιδευμένους στρατιώτες με επί πλέον βοηθητικούς σκλάβους. Ο στρατός τους χωρίζονταν σε 6 βασικά σώματα: α) Καταδρομείς – ανιχνευτές β) Ελίτ φρουρά γ) Κυρίως σώμα στρατού δ) Σώμα ειδικά εκπαιδευμένων σωματοφυλάκων ε) Σώμα οπισθοφυλακής στ) Δύο πτέρυγες ειδικών ελιγμών από δεξιά και αριστερά. Αρκεί μόνο να αναφερθεί ότι μερικές ειδικές παρατάξεις μάχης ανοικτού πεδίου των Ασάντι τις εφάρμοζε ακριβώς ίδιες ο Ναπολέων. Πολλές τακτικές περικύκλωσης μάλιστα τις έμαθαν οι Βρετανοί από τους Ασάντι και τις εφάρμοζαν αργότερα οι ίδιοι. Στις 11 Ιουλίου του 1824, ο στρατός των Ασάντι ηττήθηκε από τον βρετανικό και το βασίλειό τους υπετάχθη οριστικά.

Οι Άγγλοι είχαν δώσει φοβερές μάχες μέσα στην ζούγκλα. Τα επόμενα χρόνια ήρθαν σε επαφή με τους Ασάντι, αλλά λίγοι είχαν την ευκαιρία να γίνουν πραγματικοί φίλοι τους. Ένας από αυτούς τους αληθινούς φίλους ήταν ο Λόρδος Μπάντεν Πάουελ, ο οποίος κάποια στιγμή ρώτησε γιατί κάνουν χειραψία με το αριστερό και πήρε την εξής απάντηση: “Τον άνθρωπο που νοιώθουμε αληθινά δικό μας τον χαιρετούμε με το αριστερό. Γιατί για να σε χαιρετίσω μ’ αυτό το χέρι, πρέπει να αφήσω την ασπίδα που με προστατεύει.”

Ο Λόρδος Μπάντεν Πάουελ γυρίζοντας στην Αγγλία το 1903, καθόρισε αυτόν τον πολεμικό χαιρετισμό στον πρώτο πυρήνα Προσκόπων και γι’ αυτό σήμερα όλοι οι Πρόσκοποι του κόσμου διατηρούν την αδελφική χειραψία με το αριστερό.

Αξίζει να αναφερθεί, ότι όταν οι Βρετανοί έφθασαν στην περιοχή των Ασάντι για πρώτη φορά, δεν βρήκαν κάποιες σκόρπιες φυλές μαύρων, αλλά ένα οργανωμένο κράτος με ανεπτυγμένες πολιτειακές δομές και σύστημα διακυβέρνησης. Οι Ασάντι είχαν πολύ μεγάλο πλούτο σε χρυσό, περίτεχνα κοσμήματα και ιερά αντικείμενα, όλα από χρυσάφι που ήταν μία τέχνη που κατείχαν καλά. Ακόμα και τα όπλα τους είχαν λαβές από χρυσό! Οι Ασάντι, μετεξελίχθηκαν το 1670, από φυλετικό κράτος σε Αυτοκρατορία με δομή πόλεων – κρατών, ενώνοντας μία τεράστια έκταση φυλών μέχρι τις ακτές του Ατλαντικού. Οι περισσότερες πόλεις ήταν από αχυροκαλύβες. Όπως γενικά τα χωριά των Νέγρων τότε. Είχαν όμως Αυτοκράτορα με συμβούλιο αντιπροσώπων, κρατική ιεραρχία, οργανωμένο στρατό και ανεξάρτητο σώμα Δικαιοσύνης. Το κράτος των Ασάντι, είχε θεσμικά κατοχυρωμένη την δουλεία ως κοινωνική τάξη, όμως οι δούλοι μπορούσαν να γίνουν ελεύθεροι πολίτες ή γυναίκες να παντρευτούν με ελεύθερους και ακόμα πιο παράξενο είναι ότι επιτρεπόταν δούλοι να έχουν δούλους! Αν και οι δούλοι είχαν μια καλή ζωή, δεν έλειπαν βέβαια και οι δημόσιες εκτελέσεις. Υπήρχαν περιπτώσεις και αιματηρών ανθρωποθυσιών. (Μετά από μία ήττα των Βρετανών, το κρανίο του Άγγλου Στρατηγού είχε γίνει δώρο στον Βασιλιά να το έχει για… ποτήρι). Η κοινωνία των Ασάντι ήταν παραδόξως Μητριαρχική και οι γυναίκες ελεύθερες ή δούλες είχαν αξία, γιατί η γενιά κρατιόταν από την πλευρά της μητέρας και όχι του πατέρα. Αν όμως ένας Ασάντι είχε παντρευτεί δούλα άλλης φυλής, τότε αναλάμβανε αυτός την ανατροφή των παιδιών και όχι η γυναίκα. Τέλος ήταν σχεδόν μονοθεϊστές, έχοντας έναν τριαδικό Θεό – δημιουργό του σύμπαντος και μία Θεά της Γης που γέννησε τα παιδιά του, κάποιες μικρότερες θεότητες και πνεύματα της φύσης. Πολλοί Ασάντι πουλήθηκαν σαν σκλάβοι σε Πορτογάλους εμπόρους και κατέληξαν στην Βραζιλία.
Σήμερα οι Ασάντι έχουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο μέσα στην ομοσπονδία της Γκάνα και είναι το μεγαλύτερο, με την δική τους σημαία και Βασιλιά και πρωτεύουσα το Κουμάσι, το οποίο είχαν κάψει οι Βρετανοί το 1870. Η επίσημη εθνική γλώσσα τους είναι η κύρια γλώσσα 9 εκατομμυρίων Ασάντι.