Η δεύτερη ελληνική έκδοση της συλλογής άρθρων του Ιουλίου Έβολα, “Διαλογισμοί επί των Κορυφών”, έρχεται με αρκετές διορθώσεις καθώς και τρία πρόσθετα άρθρα του Έβολα σχετικά με τα όρη, τα οποία δεν βρίσκονται στην αμερικανική έκδοση του βιβλίου η οποία χρησιμοποιήθηκε ως η κύρια πηγή των κειμένων. Τα νέα αυτά άρθρα, μεταφράστηκαν από το πρωτότυπο ιταλικό κείμενο στα ελληνικά από τη Γαρυφαλλιά Οικονόμου, και ως πηγή χρησιμοποιήθηκε η 5η έκδοση του “Meditazioni delle Vette” των εκδόσεων Edizioni Mediterranee. Η ίδια ιταλική έκδοση χρησιμοποιήθηκε και για πολλές ακόμη διορθώσεις, κυρίως εννοιολογικές, Τα άρθρα που προστέθηκαν είναι τα εξής: Προς τη Λευκή Έρημο (1928), Τουρισμός, Αθλητισμός, Όρος – Σημείωση στο La Torre (1930) και Ο ζωγράφος των θιβετιανών βουνών (1959). Προστέθηκε επίσης η μετάφραση ενός άρθρου της καθηγήτριας Luisa Bonesio, το οποίο μπορεί να βρεθεί κι αυτό στην τελευταία ιταλική έκδοση του βιβλίου, με τίτλο “Η τελευταία κορυφή: ο Έβολα και τα βουνά της Παράδοσης”, καθώς επίσης και ένα άρθρο του Isidro Palacios, “Ο Έβολα και το Ιερό Νόημα του Όρους”, το οποίο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Arthos. Τα εκτενή αυτά κείμενα συνοψίζουν την οπτική του Έβολα σε σχέση με τα όρη και την ορειβασία φέρνοντάς τα πάντα σε αντιπαράθεση με την εκφυλισμένη σύγχρονη μάζα η οποία “μολύνει” τα όρη μέσω της βιομηχανίας που έχει αναπτυχθεί γύρω από αυτά. Η σύγκριση αυτή, γίνεται σε συνάρτηση με την αριστοκρατική και πνευματική ανύψωση που μπορεί να οδηγήσει η ορειβατική εμπειρία σε έναν υγιή πνευματικά άνθρωπο. Η δραστηριότητα της ορειβασίας, καθώς και άλλες δραστηριότητες, ή μονοπάτια, μπορούν να αποτελέσουν στάδια στην διαδικασία της εσωτερικής μετάλλαξης του ατόμου, τα οποία, σύμφωνα με τα λόγια του Frithjof Schuon για το τι είναι η μεταφυσική, φανερώνουν την αλήθεια πίσω από τις διάφορες εκφράσεις. Εξετάζοντας την πορεία των ανθρώπων και τη διαδικασία της προσωπικής τους μεταλλάξεως και διαμορφώσεως του χαρακτήρα, μπορούμε να διαπιστώσουμε μέχρι έναν βαθμό, τη σημαντικότητα ορισμένων ρευμάτων και δραστηριοτήτων καθώς και πως αυτά μπορούν να επηρεάσουν από άτομα μέχρι και σύνολα ατόμων. Ας ανοιχτούμε προς τους ορίζοντες αυτούς για να δεχθούμε το φως της απόλυτης ζωής, όπως αναφέρει ο Έβολα:
“Σε αυτά τα ύψη, τα σύμβολα ζωντανεύουν και αποκαλύπτονται τα βαθύτερα νοήματά τους. Υπάρχουν πάντα στιγμές (είναι σπάνιες, αλλά υπάρχουν), στις οποίες το φυσικό και το μεταφυσικό ενώνονται και το εξωτερικό ενώνεται με το εσωτερικό, δημιουργώντας ένα κλειστό κύκλωμα. Το φως, το οποίο έρχεται στιγμιαία προς τα έξω είναι σίγουρα το φως μίας απόλυτης ζωής.”
Η κορυφή ως σύμβολο ενέργειας και κέντρου καθιστά τη δραστηριότητα της ανάβασης ως μία αναζήτηση πνευματικών και σωματικών ορίων και απαντήσεων, πέρα από την αστική ρομαντικότητα και την αθλητική αντίληψη.