Πολύ πριν τους Ρωμαίους, η επαφή της αρχαίας Αιγύπτου με τον Μινωικό και κατόπιν τον Μυκηναϊκό πολιτισμό ήταν συνεχής και πολύπλευρη. Εκτός από το εκτεταμένο εμπόριο, υπήρχε και μεγάλη πολιτισμική αλληλεπίδραση. Οι διεθνείς επαφές της Αιγύπτου άλλωστε από την δική μας προϊστορική ήδη περίοδο ήταν αξιοσημείωτες. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι στην Αίγυπτο υπήρχε κάποια Μινωική παρουσία κατά καιρούς και αντιστρόφως στην Κρήτη, Αιγυπτιακή.
Σχετικά άγνωστες, αλλά ιδιαιτέρως θαυμαστές είναι οι Μινωικές τοιχογραφίες στο Φαραωνικό παλάτι της Τελλ ελ-Ντάμπα στον Νείλο, που ανακάλυψε ο αρχαιολόγος Manfred Bietak. Οι τοιχογραφίες αυτές είναι ίδιας τεχνοτροπίας με αυτές του Μινωικού ανακτόρου της Κνωσού και πιστεύεται ότι φιλοτεχνήθηκαν κατά την 18η Δυναστεία, γύρω στο 1500 π.Χ., είτε κατά την περίοδο της βασίλισσας Χατσεψούτ, είτε του Τούθμωση Γ. Ο καλλιτέχνης βέβαια είναι άγνωστος, αλλά, αν δεν ήταν Κρητικός τον οποίο είχε καλέσει το παλάτι για την διακόσμηση κάποιων δωματίων, σίγουρα… είχε “πάει για διακοπές στην Κρήτη” αρκετές φορές. Το βέβαιο είναι η αγάπη της βασιλικής οικογένειας για την Κρήτη, αφού θέλησαν αυτό το παλάτι να έχει κάποιους χώρους με Μινωική αισθητική. Γεγονός που υποδηλώνει είτε ότι μπορεί και η Χατσεψούτ ή ο Τούθμωσης Γ να είχαν επισκεφθεί οι ίδιοι το νησί, είτε -κατά τον αρχαιολόγο- ότι οι χώροι αυτοί του παλατιού ανήκαν σε κάποια ξένη σύζυγο του Τούθμωση, άρα υπήρχε και πολιτική επαφή.
Στις τοιχογραφίες αυτές απεικονίζονται ταυροκαθάψια, σκηνές κυνηγιού με λεοπάρδαλη και λιοντάρια, μια θυσία ταύρου, Γρύπες που ήταν βασιλικό σύμβολο της Κρήτης, τμήμα μίας Μινωίτισσας Κυρίας και διάφορα διακοσμητικά μοτίβα.
Διαβάστε: