«Η επόμενη σύγκρουσή μας με τους Ισραηλινούς θα είναι πολύ πιο συντριπτική και καταστροφική», δήλωσε ο διοικητής των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης, Χουσεΐν Σαλάμι. Η δήλωση αυτή έγινε χθες, 12 Ιουνίου.
Το ίδιο βράδυ οι Ισραηλινοί τον σκότωσαν απλά με μια συνδυασμένη επίθεση. Χωρίς προηγουμένως απειλές. Χωρίς πολλά λόγια.
Εν τω μεταξύ, από το Ισραήλ έχει δοθεί δεύτερο τελεσίγραφο στο Ιράν:
«Τώρα που οι ουρανοί του Ιράν είναι εντελώς ανυπεράσπιστοι, οι ηγέτες του πρέπει να πάρουν μια απόφαση: Αν επιτεθούν στο Ισραήλ, θα επιτεθούμε στα διυλιστήρια πετρελαίου τους και θα καταστρέψουμε την οικονομία τους. Αν επιτρέψουν στο Ισραήλ να καταστρέψει τις πυρηνικές τους εγκαταστάσεις χωρίς μεγάλη αντίδραση, θα αφήσουμε τα διυλιστήρια πετρελαίου τους ανέπαφα».
Αυτά. Ας πάρουμε όμως κάποια μαθήματα από το Ισραήλ και γιατί το Ιράν υφίσταται τέτοιες ήττες από το Ισραήλ.
Το Ισραήλ είναι μία χώρα – τρομοκράτης, με πολλά εσωτερικά προβλήματα, που όμως παρ’ όλ’ αυτά μπορεί συνεχώς να αναπτύσσεται και να συντρίβει όποιον θέλει, γιατί είναι χώρα που λειτουργεί σοβαρά και οργανωμένα.
Το Ιράν από την άλλη, είναι μία χώρα ειρηνική, που δεν έχει επιτεθεί σε κανέναν, αλλά υφίσταται συνεχώς ταπεινωτικές στρατιωτικές ήττες γιατί ενώ μιλά με μεγαλοστομία, παρά τα αξιοσημείωτα επιτεύγματά της, έχει πρόβλημα σε άλλα επίπεδα.
Κατά τις χθεσινές επιθέσεις ακριβείας από το Ισραήλ στην Τεχεράνη, τουλάχιστον έξι επιστήμονες σκοτώθηκαν. Οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν απευθείας σε κατοικίες, γεγονός που εγείρει ερωτήματα σχετικά με τις δυνατότητες των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ στο Ιράν.
Αυτό το συγκεκριμένο παράδειγμα δείχνει για άλλη μια φορά, πόσο διαφορετική είναι η ιρανική κοινωνία. Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς των κρατικών μέσων ενημέρωσης, δεν υπάρχει ενότητα μεταξύ των Ιρανών. Μέρος του πληθυσμού έχει από καιρό σταματήσει να θεωρεί το Ισραήλ ως εχθρό. Το ίδιο και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο λόγος γι’ αυτό είναι η δεινή οικονομική κατάσταση του Ιράν, η οποία δεν δείχνει να βελτιώνεται. Οι ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών εκμεταλλεύονται πολύ έντονα αυτό το γεγονός, στρατολογώντας άτομα ακόμη και από τομείς ζωτικής σημασίας για το Ιράν, όπως η πυρηνική βιομηχανία. Προσθέστε σε αυτό το γεγονός και το ότι οι περισσότεροι Ιρανοί αξιωματούχοι και στρατιωτικοί δεν ακολουθούν τις βασικές απαιτήσεις ασφαλείας, καθώς και την χρήση κρυπτογραφημένων καναλιών επικοινωνίας και καταλαβαίνουμε γιατί το ιρανικό έδαφος γίνεται παιδική χαρά για τις ξένες μυστικές υπηρεσίες.