“Μα τότε τί κόσμος είναι αυτός που ζούμε, Αμβροσίνε; …Και τί είναι κατά τη γνώμη σου ο πολιτισμός;”
“Πολιτισμός σημαίνει νόμοι, πολιτική οργάνωση, ασφάλεια δικαίου. Σημαίνει επαγγέλματα και δουλειές, δρόμοι και επικοινωνίες, τελετές και εθιμοτυπία. Επιστήμη αλλά και τέχνη, κυρίως τέχνη· λογοτεχνία, ποίηση, όπως αυτή του Βιργίλιου που τόσες φορές διαβάσαμε μαζί. Δραστηριότητες του πνεύματος που μας κάνουν να μοιάζουμε πολύ με το Θεό. Ένας βάρβαρος, αντίθετα, μοιάζει πιο πολύ με ζώο. Δεν ξέρω αν εξηγούμαι. Όταν αποτελείς μέρος ενός πολιτισμού, νιώθεις ιδιαίτερη περηφάνια, την περηφάνια ότι συμμετέχεις σ’ ένα μεγάλο συλλογικό εγχείρημα, το μεγαλύτερο που ανέλαβε ο άνθρωπος να εκτελέσει.” …
“Όλα τέλειωσαν, ο κόσμος μας δεν υπάρχει πια.”
“Κάνεις λάθος. Η Ρώμη δεν ταυτίζεται με μια φυλή ή μ’ ένα λαό ή με μια εθνότητα. Η Ρώμη είναι ένα ιδανικό και τα ιδανικά δεν μπορούν να καταστραφούν.”
“Η τελευταία Λεγεώνα“ (Valerio Massimo Manfredi)