“Για μένα τέχνη είναι η ουσιώδης δικαιολογία για να υπάρχεις. Χωρίς τέχνη δεν υπάρχει πολιτισμός, χωρίς πολιτισμό δεν υπάρχει ανάπτυξη των λαών, των πολιτισμών, των αποικιών και των χωρών.
Υπάρχει αληθινά μεγάλη τέχνη που οριοθετείται από τον χρόνο και τον χώρο; Βασικά θα ήθελα να δώσω έμφαση στο ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθερος να έχει άποψη και να είναι ενήμερος για την τέχνη, να την καταλαβαίνει σύμφωνα με τη διανοητική και συναισθηματική ικανότητά του. Φυσικά, «ελεύθερος» σημαίνει ελεύθερος από την επίδραση των μέσων ενημέρωσης και της εποχής του. Αυτό είναι πιθανό να συμβεί σ’ έναν πολύ περιορισμένο κύκλο ανθρώπων. Η εμπειρία διδάσκει ξανά και ξανά ότι η κοινή γνώμη σχετικά με την τέχνη ή μ’ ένα έργο τέχνης δεν ταυτίζεται με την επίσημα διατυπωμένη άποψη.
Ευτυχώς, παρ’ όλα αυτά, στην ιστορία της ανθρωπότητας, όσο γνωρίζουμε και καταλαβαίνουμε την τέχνη, έχει επικρατήσει μια ανάπτυξη η οποία επιτρέπει η εικόνα του ανθρώπου να επανέρχεται σε όλες τις περιόδους ως σημαντικό μοτίβο για την καλλιτεχνική απεικόνιση.
Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι για μένα, τώρα όπως και πριν, το μεγαλύτερο θαύμα, το μεγαλύτερο μυστικό της δημιουργίας. Γι’ αυτό είναι, λοιπόν, το πιο πολύτιμο αντικείμενο που μπορεί να εκτιμηθεί στην τέχνη, δηλαδή η τέλεια τέχνη.
Τι είναι μεγάλη τέχνη; 

Πιστεύω ότι μια ανάπτυξη των ικανοτήτων της απεικόνισης στην τέχνη οδηγεί σε θεμελειώδεις διαπιστώσεις για την εξέλιξη του ίδιου του ανθρώπου. Μια αρχαία ζωγραφιά σ’ ένα σπήλαιο μπορεί, για παράδειγμα, να φαίνεται σήμερα «πρωτόγονη» στον κοινό νου. Η απεικόνιση ενός ζώου από μια σκηνή κυνηγιού και έπειτα η απεικόνιση μιας ανθρώπινης φιγούρας σ’ ένα σπήλαιο δεν είναι τα μοναδικά μηνύματα των προγόνων. Ακόμη και τη στιγμή που το ανθρώπινο είδος είχε την ιδέα και την ικανότητα να δημιουργήσει για πρώτη φορά τέτοια «έργα τέχνης» η απεικόνιση ήταν τόσο θορυβώδης και τόσο μεγάλης σημασίας για το σύνολο. Επιπλέον, η εξέλιξη του ανθρώπινου νου και των ικανοτήτων του, έως την προσελήνωση και τη μάχη στο διάστημα, στην πραγματικότητα ξεκίνησε εκείνη την εποχή. Γι’ αυτό το έργο τέχνης ενός Αφρικανού, ενός Ασιάτη, ενός Νοτιοαμερικανού, το οποίο φαίνεται απλό ή πρωτόγονο και το οποίο δημιουργήθηκε πριν από χιλιετίες, είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο στην αλυσίδα της εξέλιξης. Με κανέναν τρόπο δεν εξαρτάται η μεγάλη τέχνη από τον χρόνο και τον χώρο. Φυσικά, υπήρξαν λαοί οι οποίοι ανέπτυξαν ικανότητες στο ανώτερο επίπεδο και δημιούργησαν έργα τέχνης (οικοδομήματα, τα πρώτα σημάδια της καλλιτεχνικής έμπνευσης της ανθρωπότητας), τα οποία μας γεμίζουν ξανά και ξανά με σεβασμό και θαυμασμό. Ξανά και ξανά ονομάζουμε την κληρονομιά μας Ελλάδα. Ειλικρινά, αυτοί είναι οι αδιαφιλονίκητοι πρόγονοί μας στην τέχνη της απεικόνισης του ανθρώπινου σώματος.
Για μένα η ανθρώπινη ύπαρξη είναι το πλουσιότερο αντικείμενο για απεικόνιση στην τέχνη και φυσικά στην τέλεια αρμονία του, δηλαδή στην τριάδα σώμα, πνεύμα, ψυχή.”


Άρνο Μπρέκερ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *