“Κατοικούμε μια γλώσσα παρά μια χώρα.” (Εμίλ Σιοράν)
Πόσο ελεύθεροι είμαστε να εκφράζουμε σήμερα την αληθινή ιδεολογική μας σκέψη; Πόσο είμαστε εγκλωβισμένοι σε λέξεις, ταμπέλες, εκφράσεις, νεολογισμούς… που άλλοι όρισαν το εννοιολογικό περιεχόμενό τους ή το διέστρεψαν; Πόσο οι λέξεις ασκούν συνειδησιακή τρομοκρατία; Πόσο η “πολιτικά ορθή” έκφραση έχει μετατραπεί σε δικτατορία αυτολογοκρισίας; Και τελικά… επιτρέπουμε εμείς στις λέξεις να ορίζουν την σκέψη και έκφρασή μας -δηλαδή το που κατοικούμε- ή είναι σήμερα επιτακτική η ανάγκη αυτό να αντιστραφεί, ενάντια στην σύγχυση που επικρατεί; Αυτός που ορίζει τις λέξεις, ορίζει και τις σκέψεις.