Γιατί η ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει όταν οι κυβερνήσεις εξοντώνουν τις μικρές επιχειρήσεις, τις οποίες δεν θεωρούν βιώσιμες; Στην ΕΕ υπάρχουν σήμερα 25 εκατομμύρια μικρές επιχειρήσεις. Αν αυτές βοηθηθούν στο να προσλάβουν ένα άτομο η καθεμία, το πρόβλημα της ανεργίας λύνεται σε μία ημέρα. Πόσο μάλλον εάν αυτές οι επιχειρήσεις διπλασιαστούν. Άλλωστε είναι πολύ πιο απλό να βοηθήσεις μια εταιρεία πέντε ατόμων να τα κάνει επτά, παρά μία των χιλίων να τους κάνει 1.100. Οι μικρές επιχειρήσεις είναι αυτές που καλύπτουν τις ανάγκες σε τοπικό επίπεδο, συγκρατούν το χρήμα στην τοπική κοινωνία και εξασφαλίζουν προϊόντα και υπηρεσίες ποιότητας. Αυτές, όπως δείχνει και το παράδειγμα πολλών περιοχών με τοπικά νομίσματα, μπορούν να γίνουν σταθεροποιητές και εγγυητές της τοπικής οικονομίας από αναταράξεις και υπερεθνικές κρίσεις. Αντιθέτως οι μεγάλες επιχειρήσεις, είναι ευάλωτες υπό το καθεστώς των ανοικτών αγορών και δεν μπορούν να ανταγωνιστούν σε κόστος παραγωγής τους κολοσσούς που υπερκαλύπτουν την παγκόσμια αγορά από χώρες με χαμηλό κόστος.
Σήμερα το μεγάλο κεφάλαιο έχει καταφέρει να μην έχει σύνορα και περιορισμούς στις κινήσεις του. Η ενίσχυση των μικρών επιχειρήσεων και οι πολιτικές τοπικοποίησης, είναι η μόνη άμυνα για την οικονομία και την κοινωνία, αντίθετα με αυτό που πράττουν οι κυβερνήσεις που υπηρετούν με τις πολιτικές τους την οικονομική παγκοσμιοποίηση και τα τραστ της νέας φεουδαρχίας. Χώρες που έχουν παραχωρήσει ευρείες δυνατότητες οικονομικού σχεδιασμού στην τοπική αυτοδιοίκηση, γνωρίζουν σήμερα ανάπτυξη, καθώς αποκέντρωσαν το μεγάλο προβληματικό κράτος σε ευκίνητους και βιώσιμους τοπικούς οργανισμούς κοινοτιστικού χαρακτήρα. Έτσι η στήριξη των τοπικών επιχειρήσεων από ανακυκλούμενα κέρδη, μετατρέπεται σε ευημερία για την τοπική κοινωνία.
Σήμερα το μεγάλο κεφάλαιο έχει καταφέρει να μην έχει σύνορα και περιορισμούς στις κινήσεις του. Η ενίσχυση των μικρών επιχειρήσεων και οι πολιτικές τοπικοποίησης, είναι η μόνη άμυνα για την οικονομία και την κοινωνία, αντίθετα με αυτό που πράττουν οι κυβερνήσεις που υπηρετούν με τις πολιτικές τους την οικονομική παγκοσμιοποίηση και τα τραστ της νέας φεουδαρχίας. Χώρες που έχουν παραχωρήσει ευρείες δυνατότητες οικονομικού σχεδιασμού στην τοπική αυτοδιοίκηση, γνωρίζουν σήμερα ανάπτυξη, καθώς αποκέντρωσαν το μεγάλο προβληματικό κράτος σε ευκίνητους και βιώσιμους τοπικούς οργανισμούς κοινοτιστικού χαρακτήρα. Έτσι η στήριξη των τοπικών επιχειρήσεων από ανακυκλούμενα κέρδη, μετατρέπεται σε ευημερία για την τοπική κοινωνία.