“Ας μην λέμε εύκολες κουβέντες για τέτοια ζητήματα. Δυστυχώς πάρα πολλοί λένε! Διορίζουν τον εαυτό τους γνώστη, επιστήμονα, καθηγητή, πλην όμως δεν ξέρουν, δεν έχουν μελετήσει επαρκώς! Παρ’ όλα αυτά σερβίρουν απόψεις. Μην τα ρωτάς!
“Εμείς” είμαστε τάχα απόγονοι των αρχαίων, επομένως, ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι συγγενείς μας, “παίζαμε καρπαζιές” μαζί, άρα “εμείς” αρμοδίως ομιλούμε περί των προγόνων μας…
Επειδή λοιπόν υπάρχει η εθνική “περηφάνια”, ο σύστοιχος εθνικισμός κι ο σχετικός πατριωτισμός, καταλαβαίνετε πόσοι παράγοντες μπαίνουν, κάθε που ακούτε κουβέντες ή διαβάζετε βιβλία γύρω από αυτά…
Ο κάθε πατριώτης, ο κάθε στρατηγός, μόλις βγει στην σύνταξη, αισθάνεται εθνικό χρέος να μας “βεβαιώσει”, ότι απ’ τους Πελασγούς ως σήμερα έχουμε συνέχεια αίματος!
Τα ίδια και ο κάθε εγγράμματος, κι όποιος πουλάει πατριωτισμό, εθνικισμό, κι εκείνος που θέλει να ανακατώσει και την πολιτική, κι ο κάθε μαρξιστής που θέλει ξαφνικά να πει ότι, ξέρετε, ο Πλάτων είχε δούλους, οπότε…
Οπότε τι; Είναι γι’ αυτό λιγότερο σπουδαία η σκέψη του;
Διατυπώνονται κατά καιρούς διάφορες θέσεις. Οι άνθρωποι τ’ ανακατώνουν σύμφωνα με τα επιποθούμενά τους, ή με κείνα για τα οποία υπερηφανεύονται, ή νομίζουν ότι επιτρέπεται να υπερηφανεύονται.
Θα συνιστούσα λοιπόν, αν μπορούσατε, να διαβάζετε έργα εδραία, που βασίζονται σε δεδομένα που δεν ικανοποιούν απλώς τούτες ή εκείνες τις φιλοδοξίες, τις ματαιοδοξίες, τις σκοπιμότητες, τις ιδεολογίες ή τις τοποθετήσεις όσων τα γράφουν.”
Ρένος Αποστολίδης
