Ενάντια στην φυλή των εφήμερων ανθρώπων
Διαδόθηκε πώς η ελπίδα έρχεται, παρ’ όλα αυτά δεν ήταν και δεν είναι αυτή που είχε και έχει πραγματικά ανάγκη ο ελληνικός λαός για να μπορέσει να ανασυνταχθεί και να σφυρηλατήσει τοRead More…
Διαδόθηκε πώς η ελπίδα έρχεται, παρ’ όλα αυτά δεν ήταν και δεν είναι αυτή που είχε και έχει πραγματικά ανάγκη ο ελληνικός λαός για να μπορέσει να ανασυνταχθεί και να σφυρηλατήσει τοRead More…
Φανταστείτε το τέλος του πολιτισμού του πετρελαίου. Μια κατάρρευση του βιομηχανικού πολιτισμού μας που αναπτύχθηκε με βάση αυτό. Το Collapse είναι ένα ντοκιμαντέρ για τον Michael Ruppert, έναν άνθρωπο που τόλμησε ναRead More…
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει μέχρι τώρα… Έχω περισσότερο παρελθόν από ό,τι μέλλον. Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που του έδωσανRead More…
“Φύση, Κοινότητα, Πολιτισμός”. Μέλη της ομάδας του “Θεσπρωτικού Κοινού”, τοποθέτησαν χιλιομετρική σήμανση στο δρόμο του περιαστικού δάσους της Ηγουμενίτσας για τα πρώτα 3 χλμ. Ένα δάσος ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς όπου συμπολίτες αθλούνται,Read More…
“Μια κοσμοθεωρία βασίζεται όχι στα βιβλία, αλλά σε έναν εσωτερικό τρόπο και μια εκλέπτυνση προικισμένη με ένα έμφυτο, και όχι επίκτητο, χαρακτήρα. Είναι ουσιαστικά μια προδιάθεση και νοοτροπία, αντί για κουλτούρα ήRead More…
“Τα κάστρα εξασκούν μυστηριώδη γοητεία στην ψυχή του ανθρώπου. Όταν μέσα από τον κάμπο ορθώνεται ξάφνου στο βάθος του ορίζοντα ένα απότομο βουνό και στην κορφή του ξεχωρίζεις μιάν κορόνα από μισογκρεμισμένα μουράγια και πύργους και πολεμίστρες, η ψυχή σου τινάζεται και αντρειεύει θαρρείς και ζώνει τ’αρματα κι είναι έτοιμη να πάρει και να εκτελέσει τώρα μεγάλες απόφασες. Το κάστρο μας θυμίζει το οχυρό αυτό σημείο που δε θα θέλαμε ποτέ να παραδώσουμε, το στερνό καταφύγιο της συνείδησης, της αξιοπρέπειας και της αντρείας.”
Νίκος Καζαντζάκης
“Χρειάζεται να προσθέσω ότι στην Καινή Διαθήκη υπάρχει μόνο μια μορφή που πρέπει να σεβόμαστε; O Πιλάτος, ο Ρωμαίος κυβερνήτης. Να πάρει στα σοβαρά μια φιλονικία μεταξύ Εβραίων – γι’ αυτό το πράγμα δεν μπορούσε να πειστεί. Ένας Εβραίος περισσότερος ή λιγότερος – τι σημασία έχει; … H ευγενής περιφρόνηση ενός Ρωμαίου, μπροστά στον οποίο έγινε μια αναίσχυντη κατάχρηση της λέξης «αλήθεια», πλούτισε την Καινή Διαθήκη με τη μόνη λέξη που έχει αξία – μια λέξη που αποτελεί κριτική και εκμηδένιση της Καινής Διαθήκης: «τι είναι αλήθεια!»“
Φρειδερίκος Νίτσε