Κατ’ αρχήν πρόκειται για ένα σύμβολο και όχι “σήμα”, το οποίο δεν εφηύραμε, αλλά μας εδόθη και το ανακαλύπτουμε διαρκώς. Ακούγεται πολύ παράξενο αυτό. Και για εμάς εκτός από παράξενο ήταν και ανατριχιαστικό. Μετά από χρόνια έρευνας, το σύμβολό μας, ζητήθηκε και ήλθε σαν μία συγκλονιστική αποκάλυψη, την νύκτα πριν το Χειμερινό Ηλιοστάσιο του 2012. Ας μην αναφερθούμε όμως σ’ αυτή την ιστορία και ας κάνουμε μία μικρή εισαγωγή στην έννοια του Συμβόλου.
Ένα σύμβολο εκφράζει τις έννοιες που μας χαρακτηρίζουν. Το σύμβολο είναι ένα μήνυμα. Αποκαλύπτει έννοιες ανώτερης συνείδησης κατευθείαν από το πνευματικό επίπεδο των αρχετύπων. Ένα σύμβολο μπορεί να πει πολύ περισσότερα απ’ όσα μία θεωρητική ανάλυση. Γιατί ένα σύμβολο χρειάζεται την διαισθητική ικανότητα για να γίνει αντιληπτό υπερβατικά. Είναι λοιπόν μία γέφυρα για την κατανόηση πραγματικοτήτων πέρα από την ορθολογική αντίληψη. Ένα μεσολαβητικό στοιχείο θα λέγαμε. Προσφέρει γνώση διαφορετική. Παιδεύει, διδάσκει, αποκαλύπτει σε μία γλώσσα υπερ-διανοητικής φύσης. Επιτρέπει την πρόσβαση σε νέα επίπεδα εμπειριών που κάθε φορά συνειδητοποιούμε. Το σύμβολο το νοιώθουμε. Διαποτίζει την ανθρώπινη ύπαρξη και εκδηλώνει αισθητική στην χωροχρονική πραγματικότητα. Δημιουργεί Νοο-Τροπία γιατί το σύμβολο το ενσαρκώνουμε. Υπάρχει για να προσπαθούμε να γίνουμε εμείς οι ίδιοι ΑΥΤΟ στην πληρότητά του.
Εν αντιθέσει με ένα “σήμα”, ένα σύμβολο είναι ζωντανό και μιλάει περισσότερο στην ψυχή παρά στην “λογική”. Ο καθένας το νοιώθει και το βιώνει κάθε φορά και διαφορετικά. Και κάθε φορά το ανακαλύπτει εκ νέου. Το σύμβολό μας είναι όλη μας η φιλοσοφία. Η εικόνα μας για τον κόσμο και τον άνθρωπο που ταυτίζονται σε αυτό. Όλη η Λυκώρεια περικλείεται σε αυτόν τον συμβολισμό και είναι η εικόνα του Σύμπαντος όπως αυτό εκφράζεται σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξης, μακρόκοσμου και μικρόκοσμου.
Ένα σύμβολο είναι μαγικό και όπως είπαμε, εκφράζει έννοιες που πολλές φορές δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτές με το χαμηλότερο επίπεδο συνείδησης του ανθρώπου. Όπως και η τελετή αποτελεί μία ειδική γλώσσα, που μπορεί να μεταδώσει βαθιά εσωτερικά νοήματα. Ο μοντέρνος Δυτικός άνθρωπος είναι διανοητικός και αποκομμένος από τις διαστάσεις του Ιερού, του Υπέρλογου και του Φανταστικού. Η εμπειρία λοιπόν του Μύθου και του Συμβόλου οδηγεί τον άνθρωπο στην αποκάλυψη της ίδιας του της ύπαρξης και του Πεπρωμένου του.
Ένα σύμβολο μπορούμε να το βιώσουμε σε πολλά επίπεδα και διαστάσεις, όπως επίσης έχει και πολλαπλή ερμηνεία. Σε μία πρώτη φάση λοιπόν, απλής ερμηνείας, βλέπουμε τον Ήλιο του Ιδεώδους μας να εκπορεύεται από την κορυφή του όρους, την Λυκώρεια, η οποία σχηματίζει το γράμμα Λάμδα. Όλο αυτό σε έναν κύκλο με τρεις διαστάσεις. Ο Κύκλος συμβολίζει την Κοινότητα και οι Κεραυνοί την Δράση εντός της Κοινότητας. Ο κύκλος της Κοινότητας, εκτός από έννοια ανθρώπινης οικογένειας, είναι και ο συμβολισμός του χώρου. Ο άνθρωπος της παραδοσιακής κοινωνίας δημιουργεί τον κόσμο του (τον ζωτικό του χώρο, την πόλη του, το σπίτι του) με πρότυπο τους Θεούς, οι οποίοι δημιούργησαν το Σύμπαν. Έτσι μέσα από το Χάος, δημιουργεί ένα οργανωμένο, κατοικήσιμο και γόνιμο “κόσμο”. Κάθε δημιουργία ενός ζωτικού χώρου αποτελεί και μια ελεύθερη εστία, με αφετηρία το ιερό κέντρο και εξάπλωση στον βέβηλο χώρο. Το κέντρο αυτού του κύκλου συμβολίζει το ιερό κέντρο της νοητής Πόλης που βρίσκεται η Ακρόπολη. Ένα πνευματικό κέντρο. Αντιπροσωπεύει δηλαδή τον “Άξονα του Κόσμου” όπου ενώνονται οι ενέργειες του Ουρανού και της Γης. Το όρος σε όλους τους ηλιακούς πολιτισμούς είναι ιερό και όχι τυχαία, η κατοικία των Θεών. Στον ελληνικό πολιτισμό είναι ο Όλυμπος. Συμβολίζει δηλαδή το Ιδεώδες. Το αρχέτυπο. Το υψηλότερο σημείο όπου η Γη αγγίζει το ουράνιο Ιερό. Την ενεργειακή καρδιά απ’ όπου ξεκινούν όλες οι ακτίνες και δράσεις προς τα έξω στον βέβηλο χώρο. Έτσι και το ιερό κέντρο της κοινότητας, η κορυφή του όρους, είναι το αρχέτυπο, το ιδανικό, η Παράδοση. Το ιερό όρος βρίσκεται στον εσωτερικό κύκλο και η κατάκτηση της κορυφής του, είναι η κατάκτηση του κέντρου μας. Η Λυκώρεια κατ’ αυτή την έννοια αντιστοιχεί στο εσωτερικό μας όρος – κέντρο. Η ανάβαση είναι η αναγνώριση και αποδοχή των δοκιμασιών. Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να αναζητήσει την εσωτερική του κορυφή μέσα από μία πορεία δοκιμασιών. Αυτός ο εσωτερικός πνευματικός Ήλιος, εκπέμπει οκτώ ακτίνες δράσης, που είναι τα οκτώ γράμματα της λέξης “Λυκώρεια”. Ο κεραυνός όμως, είναι αμφίδρομη δυναμική Από και Προς το ιερό κέντρο, τον Πόλο. Ο Ηράκλειτος μεταφράζει ως “Πόλεμο” αυτή την δυναμική. Ο αριθμός Οκτώ, σε όλους τους παραδοσιακούς πολιτισμούς και ειδικά στον Ελληνικό συμβολίζει την θεία αρμονία. Στο σύμβολό μας σχηματίζεται ένας οκτάκτινος πνευματικός Ήλιος ο οποίος περιστρέφεται γύρω από τον άξονα της Παράδοσης, που είναι η ιερή κορυφή. Οι οκτώ κεραυνοί έχουν ως πηγή και προορισμό αυτή την ιερή κορυφή του όρους, το σημείο ένωσης του ουρανού και της γης. Εκεί ακριβώς σχηματίζεται το γράμμα Λάμδα. Οι πέντε κεραυνοί που βρίσκονται στον ουράνιο ορίζοντα είναι και τα γράμματα της λέξης “Ελλάς” ενώ οι τρεις που εισέρχονται στην Γη είναι τα πεδία δράσης της Λυκώρειας στον κόσμο: 1. Άνθρωπος 2. Φύση 3. Πολιτισμός (Φιλοσοφία, Δράση, Κοινότητα). Σε αυτό το απλό αρχικό συμβολικό επίπεδο οι τρεις ομόκεντροι κύκλοι που εκπέμπονται σαν παλμοί από τον ιερό κέντρο είναι και τα τρία επίπεδα δράσης: 1. Άτομο 2. Κοινότητα 3. Πόλις. Εάν όμως προχωρήσουμε να δούμε το όλο σχήμα ως σύμβολο του ανθρώπου, τότε οι τρεις αυτοί ομόκεντροι κύκλοι είναι και οι τρεις πλατωνικές διαστάσεις του Ανθρώπου: Σώμα – Ψυχή – Νους.
Το “Λάμδα” στην καρδιά του ανθρώπου είναι το σύμβολο της εσωτερικής κορυφής και ταυτόχρονα το Πνευματικό Φώς. Λύκη: φως, απ’ όπου και τα λύχνος, λυκαβητός, λυκόφως, λυκαυγές και το λατινικό Lux=φως. Λύκειος Απόλλων. (Ο Θεός του φωτός ο Απόλλωνας, αποκαλείται και Λυκώρειος, με σύμβολο τον Λύκο. Το όνομά του προέρχεται από τη λέξη “λύκη”, που σημαίνει φως. Στο Μαντείο των Δελφών, ιερό του Απόλλωνα, υπήρχε στην είσοδο ένας μπρούτζινος λύκος. Όλα τα ιερά του Απόλλωνα αποκαλούνταν Λύκεια.) Λύκος σημαίνει φως! Το Λ στην αραβική αρίθμηση είναι και πάλι το 8. Το σύμβολο Λ συνδέεται με την αρσενική αρχή, δηλαδή την γονιμοποιό δύναμη του σύμπαντος, παραπέμποντας στον φαλλό που γονιμοποιεί την μήτρα. Ο αριθμός 8 συνδέεται επίσης με το Θείο αρσενικό στοιχείο, με τον γήινο άνθρωπο, με την ισορροπία μεταξύ αυτών και με τη αναγέννηση. Υπάρχει μία ιερή αναλογία Ανθρώπου – Σύμπαντος η οποία απεικονίζεται στο σύμβολό μας.
Αλλά ας μην επεκταθούμε άλλο σε αυτά τα θέματα. Είναι αδύνατον άλλωστε σε ένα άρθρο να αναλυθεί όλη η εσωτερική φιλοσοφική παράδοση. Για την ερμηνεία του συμβόλου μας θα πρέπει να γραφτούν ολόκληρα βιβλία, αλλά και πάλι καταλαβαίνει κανείς ότι τα σύμβολα μπορούν να γίνουν κατανοητά με μία μυστικιστικού τύπου εμπειρία και όχι μόνο ορθολογικά. Όπως βεβαιώνει ο Mircea Elliade, ο συμβολισμός είναι ένα άμεσο δεδομένο της ολοκληρωτικής συνείδησης. Ο συμβολισμός είναι σε θέση να συγκεντρώνει διαφορετικές έννοιες σε ένα ολοκληρωμένο όλο. Η ικανότητά του στην ενοποίηση κάνει τον συμβολισμό να μπορεί να εκφράζει παράδοξες καταστάσεις. Τα σύμβολα κάνουν εφικτά στο πνεύμα μας, επίπεδα εμπειριών, τα οποία, χωρίς αυτά, θα παρέμεναν για μας πάντα κλειστά γιατί δεν θα τα είχαμε καν συνειδητοποιήσει.
Σε μία σειρά άρθρων που θα ακολουθήσουν στο περιοδικό μας, θα προσπαθήσουμε να διασαφηνίσουμε κάποιες εκτεταμένες έννοιες γύρω από το σύμβολό μας, λίγο πιο αναλυτικά: Θα δούμε την Πυραμίδα της παραδοσιακής κοινωνίας με τον κεντρικό άξονα της Παράδοσης. Την εισβολή του Ιερού στον κόσμο μας. Το ιερό όρος (Η εσωτερική Λυκώρεια). Τον αριθμό 8. Το σύμβολο Λάμδα. Το κέντρο ως Πηγή και Προορισμό. Ο εσωτερικός Ήλιος. Ο κύκλος του χρόνου. Οι τρεις Πλατωνικές διαστάσεις του ανθρώπου. Θα υπάρξει σταδιακή ανανέωση και αυτού του διαδικτυακού κειμένου.